۲۷ آبان ۱۴۰۲ - ۰۰:۵۹
کد خبر: ۶۴۱

ببینید | حسرت‌های ستاره‌ای که زود قربانی شد | دنیای فوتبال یک جام‌جهانی به من بدهکار است

تعداد بازدید : 3
در دیدار سوپرجام سال ۸۳ تیم‌های فولاد و صبا در شرایطی برابر یکدیگر قرار گرفتند که این مسابقه با یک صحنه جنجالی همراه بود و ایمان مبعلی با یک تکل خشن پای علی دایی را مورد اصابت قرار داد و از زمین اخراج شد؛ صحنه‌ای که از نظر مبعلی باعث عدم دعوت او به جام جهانی ۲۰۰۶ شد: «من یک خطا انجام دادم که دخیل بود و تاثیر داشت اما ناشکر نیستم و شاید مسیر زندگی‌ام تغییر کرد. شاید اگر آن اتفاق رخ نمی‌داد، من در ایران بازی می‌کردم و آن سال به جام جهانی می‌رفتم و پس از آن اتفاقات دیگری رخ می‌داد.»

به گزارش روبرونیوز؛ بازی خیریه پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس برای بیماران پروانه‌ای یک میهمان ویژه داشت؛ ایمان مبعلی. او پس از مدت‌ها برابر خبرنگاران حاضر شد و بهانه‌ای بود برای خبرنگاران که یک بحث قدیمی را باز کنند.

مبعلی درباره عدم دعوت به جام جهانی ۲۰۰۶ عنوان کرد: این موضوع مربوط به خیلی وقت پیش بود و گذشت. من یک خطا انجام دادم که دخیل بود و تاثیر داشت اما ناشکر نیستم و شاید مسیر زندگی‌ام تغییر کرد. شاید اگر آن اتفاق رخ نمی‌داد، من در ایران بازی می‌کردم و آن سال به جام جهانی می‌رفتم و پس از آن اتفاقات دیگری رخ می‌داد. شاید هم نه. به خاطر همین هم با حسرت به قدیم برنمی‌گردم و می‌گویم شاید خیری در آن بوده است. از شرایطی که برایم اتفاق افتاد، راضی هستم.

او گفت: من واقعا ندیدم. من سه جام ملت‌ها بازی کردم و حقم بود که یک جام جهانی بازی کنم اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد. شاید مسیر فوتبالی‌ام تغییر‌ می‌کرد.

مبعلی که در‌ حال حاضر در فوتبال امارات مشغول مربیگری است، در این باره گفت: من دو سال است در دبی هستم. پارسال مربی ۱۲ ساله‌های شباب الاهلی بودم و توانستم با آن تیم قهرمان شوم و امسال مربی ۱۳ ساله‌ها هستم. ۶-۷ بازی از لیگ گذشته و خدا را شکر فعلا صدر جدول هستیم. کار راحت نیست اما با تمام وجودم کار می‌کنم و انشاالله که بتوانم نماینده خوبی برای کشورم باشم.

او درباره احتمال بازگشت خود به ایران عنوان کرد: من ۳-۴ سال آخر فوتبالم به فکر مربیگری بودم و همانقدر که فوتبال را دوست داشتم، مربیگری را هم دوست داشتم. دو سه سال در ایران به عنوان کمک مربی در فولاد، نساجی و بادران حضور داشتم اما متاسفانه هیچوقت پیشنهادی از هیچ تیمی حتی در لیگ دسته یک و دو و سه نداشتم. این باعث شد مقداری نسبت به ایران دلسرد شوم و تصمیم گرفتم به امارات بروم.

او در مورد شرایط تیم ملی ایران گفت: تیم ملی را رصد می‌کنم. هر ایرانی، تیم ملی را دوست دارد اما من یک حس خوبی به این تیم ملی دارم و با تمام وجودم آرزو می‌کنم در جام‌ ملت‌ها قهرمان شود. آقای قلعه‌نویی یک مربی بومی هستند که در فوتبال ایران خیلی زحمت کشیده‌اند. من در‌ جام ملت‌های قبلی، بازیکن آقای قلعه‌نویی بودم؛ او بدشانسی آورد و در‌ پنالتی به کره جنوبی باختیم و از این تیم برکنار شد. به نظر من حقش بود که یک فرصت دیگر به او داده شود و در این برهه این فرصت به او داده شده است. با تمام وجودم آرزو می‌کنم این تیم قهرمان آسیا شود، هم به خاطر آقای قلعه‌نویی و هم کمک‌هایش که ۴-۵ تا از آنها هم‌بازی‌های من بودند. من به عنوان هوادار همیشه آرزو می‌کنم تیم ملی موفق باشد.

گزارش خطا
ارسال نظر
داغ‌ترین خبرها